Informacja publiczna - Wiadomości - E-System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji

Kłopotów z dostępem do informacji publicznej nie rozwiążą doskonałe regulacje i ostre kary. Problem tkwi głębiej: w podejściu do stosowania prawa przez urzędy. A tego nie da się zmienić tak łatwo jak ustawy. W orzecznictwie sądów administracyjnych nie ma wątpliwości co do tego, że każda wiadomość wytworzona przez władze publiczne czy też odnosząca się do nich podlega udostępnieniu. Nawet informacja dotycząca działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego czy wygląd podpisu ministra i odcisk jego pieczęci urzędowej powinny być upublicznione.
Jednak mimo jasnych wskazówek wynikających z wyroków sądowych, a także gwarancji konstytucyjnej, że działalność organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne jest jawna, wciąż na poziomie administracji rządowej pojawiają się problemy z przekazywaniem obywatelom informacji. Marszałek Senatu nie chciał upublicznić materiałów związanych z pracami senatorów nad zmianami ustawy o funduszu sołeckim. Prezydent Warszawy nie chciała wyjawić, z kim miasto zawierało umowy-zlecenia obsługi elektronicznego systemu wspomagania rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych, zlecenia wykonania analizy socjologicznej Pikniku Naukowego oraz zorganizowania szkoleń w zakresie konferencji prasowych.

Więcej: Dziennik Gazeta Prawna z 31 lipca 13 (nr 147)

Osoby zatrudnione w urzędach średnio co kwartał otrzymują nagrody. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wysokość tych świadczeń, wypłacanych ze środków budżetowych, nie jest tajna i można ją upublicznić. Takie orzeczenia mogą zmienić praktykę nagradzania urzędników. Obecnie ani dyrektorzy generalni, ani sekretarze samorządowi nie publikują listy osób, które otrzymują wspomnianą gratyfikację. Nie zamieszczają też informacji, za co została ona wypłacona.

Więcej: Dziennik Gazeta Prawna z 25 lipca 13 (nr 143)

Wysokość nagród dla urzędników może być w pełni jawna. Skoro finansowane są z pieniędzy publicznych, to nie można ich ukrywać. Tak uznał jeden z wojewódzkich sądów administracyjnych. Ujawnienia takich informacji domagają się też urzędnicze związki zawodowe. Dzięki temu można byłoby wyeliminować obecne patologie. Obecnie poza dyrektorem generalnym i kadrową nikt nie wie, jakie bonusy przyznaje się urzędnikom. Brakuje nawet informacji, w jakim przedziale kwotowym są one wypłacane.

Więcej: Dziennik Gazeta Prawna z 25 lipca 13 (nr 143)

Polska jako jeden z niewielu członków Unii Europejskiej nie udostępnia treści orzeczeń arbitraży inwestycyjnych. Czy sytuacja może się wkrótce zmienić?
Przez to, że nie jesteśmy stroną konwencji waszyngtońskiej, upublicznianie wyroków nie następuje u nas z automatu. Zależy od woli czynników wyższych, w tym przypadku Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. A ta od lat strzeże poufności arbitraży jak niepodległości, interes procesowy Polski stawiając ponad zasadami społeczeństwa obywatelskiego. Aurą tajemnicy są objęte nie tylko wyroki, ale nawet samo pozwanie Polski. W sprawozdaniu Prokuratorii próżno szukać danych na ten temat. Nie chce ona także odpowiadać, kto pozwał Polskę i o co. Potwierdza jedynie sam fakt pozwania. Wydobywanie informacji o arbitrażach odbywa się więc głównie przy udziale sądów administracyjnych. Na razie wygrywają zwolennicy jawności.

Więcej: Dziennik Gazeta Prawna z 24 lipca 13 (nr 142)

Prawo dostępu do informacji publicznych jest jednym z podstawowych praw zagwarantowanych obywatelom w konstytucji. Zgodnie z art. 61 ustawy zasadniczej każdy może uzyskiwać takie wiadomości o działalności organów władzy publicznej, w tym organów samorządu terytorialnego. Dzięki temu możemy się dowiedzieć o wszystkim, co dzieje się w gminie, powiecie czy województwie: nie tylko np. o zarobkach burmistrza, lecz także o wydatkach ponoszonych przez samorządy na inwestycje, szkolnictwo czy zdrowie.

Więcej: Dziennik Gazeta Prawna z 16 lipca 13 (nr 136)